група (имн.) - бев (гл.)

Можеби една од причините за распаѓањето на групата беше таа што немавме зацртано некаква конкретна цел, во смисла на програма или манифест врз чија основа би се разработила поефикасна стратегија или би се развила автентична знаковност.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Впечатливи во средината на групата беа Џонс, Аронсон и Радерфорд.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во едната група беше татко ми Кире а во друга мајка ми Невена.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Последен во групата беше Виктор. Беше највисок од сите.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Покрај Марија и мене, во групата беа Кармен Кријадо, уредничка во издавачката куќа Алијанса добра пријателка на Борхес и Марија, Жан Пјер Верне, француски научник кој блиско соработуваше со Борхес на подготовките за француското издание на неговите собрани дела во „Плеада“ кај Галимар, и Ектор Бјанчиоти, Аргентинец кој живее во Париз и работи за Галимар.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сани веќе беше трудна и групата се викаше Паганска Ноќ.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тогаш групата беше во својата последна инкарнација.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ни беа покажани неколку слободни места во различни делови на малите гробишта.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Еден ден заедно на Пленпале да ѝ помогнеме на Марија да го избере местото за Борхесовиот гроб.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога Далтон ќе ја праша што размислува, таа одговара, „Ништо“, но всушност си ја замислува зимата и како сигурно ќе немаат доволно за јадење.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Марија се двоумеше сѐ додека не го виде последното место, под едно прекрасно зрело дрво на тиса, која на француски се нарекува иф, и тоа само неколку метри од мошне скромниот гроб за кој се покажа дека е гроб на Жан Калвин.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)