група (имн.) - во (предл.)

Подоцна се формираа и повеќе различни синдикални групи во кругот на фабриката – но, нивен заеднички именител е тоа што тие не водеа речиси никаква грижа за работничките права, туку постоеја pro forma – чисто поради желбите на одредени амбициозни поединци да бидат „синдикални лидери“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во фабриката имаше огранок на гранковиот Синдикат на хемија, метали и неметали при ССМ и Х.Џ. беше негов член.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Фотографиите се распоредени во навидум случајни групи во металните рамки, без некој обид да се обработат хронолошки или по теми.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Еден број на слики се намерно засенети со Бојсовите материјали, филц и восок, или уништени од разновидни хемиски мешавини.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
За да се востанови што во кое време преовладувало, главно треба да се истражи која била владеачката група во тоа време.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
„Господине поручнику”, вика на својот мајчин јазик кон старешината на групата во униформи на вермахтот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
НИК “Наша книга“, Скопје, 118. 140 PRO WO 202/515A. 141 Ibid. 142 Непосредно пред пристигнувањето на Осоговската група во делот на Македонија под Грција, окупаторот извршил офанзива и чистење на Круша Планина, и како резултат на офанзивата поголемиот дел од партизаните биле префрлени на десниот брег на реката Вардар. 143 Сегрчка ослободителна организација. 144 PRO WO 202/407. 145 PRO WO 202/515A. 146 На 16 јуни 1944 година одделот за Југославија ја известува британската воена мисија Burlesque дека Апостолски се наоѓа на планината Плачковица источно од Штип.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Според него било предвидено да се изврши пробив со две оперативни групи во големина на бригада предводена од воено и политичко раководство од највисоките форуми: со едната група во Централна, а со другата низ Источна Македонија, а една група да остане во реонот на Кожув и да дејствува во Тиквешијата и на десниот брег на реката Вардар јужно од Велес.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Британскиот агент успеал да постави агент и во Гевгелија, а исто така бил во контакт и со групата во Порече. 59
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Според планот за изведување на акцијата се предвидувало: формирање на Главен штаб, да се изврши извидување и собирање на сите релевантни информации, да се пристапи кон обука на сите лица предвидени за акцијата и „истражување на активностите и процената на можностите за кооперација со другите герилски групи во областа“. 63
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Доколку до крајот на јануари 1943 година не се воспоставило контакт со четничката група во Пореч тие сметале дека може да се извршат подготовки на спуштање на мисија во Приштина. Ibid. 58 По капитулацијата на Кралството Југослаија и на Кралството Грција во април 1941 година, британските агенти кои се наоѓале на територијата на Југославија и Грција се повлекле во Турција каде добивале информации за состојбата во окупираните земји од патниците кои пристигнувале од тие земји. 59 PRO HS5/887. 60 Денес Делчево. 61 Се однесува на активноста на Прилепскиот партизански одред. 62 PRO HS5/887 63 Ibidem. 64 Ibid. 65 Ibid. 66 Ibid. 67 PRO HS5/886/ 68 PRO HS5/887 69 Ibidem. 70 Ibid. 71 Во документот не е наведено местото каде е спуштена оваа група.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Естаблишментот останува доминантен поради зачленувањето на неколку порано маргинализирани групи во клубот, но тој никогаш не спроведувал “отворена политика”.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Меѓу механизмите за справување со општествената доминација за кои Адам сметал дека им се заеднички на разните угнетени групи што ги проучувал беа и оние што ги нарекол „бегање од идентитет“ и „внатрегрупово непријателство“.440 Овие фрази упатуваа на општествените и на индивидуалните стратегии преку кои припадниците на угнетените групи гледале да ги смалат личниот цех и психолошката болка на општественото отфрлање.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како компаративна студија за Црнците, Евреите, лезбејките, геј-мажите, логорашите во концентрационите логори, за децата и за другите штитеници на „тоталните институции“, таа беше ран класик на лезбејските/геј-/квир-студии, а и денес вреди да се чита.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сепак, како што прв би признал Адам, и како што укажува неговото подоцнежно творештво, премрежињата на инфериоризацијата и абјектноста не го објаснуваат докрај и не го исцрпуваат значењето на појавите што се обидувам да ги истражам.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Адам, кого веќе имав пригода да го цитирам, ја објави својата докторска дисертација (која стана првата од многуте негови книги), по име Опстанокот на доминацијата: инфериоризацијата на секојдневниот живот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Се обидувале, на пример, да избегаат од сопствената бележаност на која се должела нивната инфериорна положба одбивајќи да се идентификуваат со групата во која спаѓале, покажувајќи нетрпеливост или презир кон другите припадници на групата – особено кон оние поединци што биле понеизбришливо бележани од нив со стигматизирачките знаци што ги идентификувале како нејзини припадници – и избегнувајќи контакти со луѓе од сопствените заедници.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И од тој ден веќе не бевме деца на мама и тато... бевме деца на грчките партизани, деца на генерал Маркос, бевме група на Евгенија, на Марија, на Лина, на Тина и не се велеше децата, туку таа и таа група да дојди, да оди, да се построи на ред за појадок, за ручек, за вечера... бевме група во која немаше име на дете, туку бројче изрежано на метална плочка со ликот на Маркос и на синџирче ја носевме обесена на врат30... а потоа, далеку на север, бевме детски дом број 1, број 2, број 3... и потоа одделеније, па клас... и ретки беа писмата што стигнуваа од дома... ...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Полека и недоверливо стануваше одомаќен: острините на неговиот акцент од Бронкс беа измазнети и омекнати до оттегнат изговор, откри дека ‘белата громова’, чиста или мешана со што и да излезеше од тогашниот војнички апарат за пијалоци, е на некој начин исто толку задоволителна како скочот со мраз; сега ги слушаше локалните групи во баровите во соседните гратчиња, толку често како некогаш Лестер Јанг или Гери Малиган во Брдленд.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Македонците мораат да прифатат дека македонскиот државен идентитет не е ексклузивно резервиран за нив.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Владата мора да покаже дека е вистински посветена на целосната интеграција на сите етнички групи во земјата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Најризична за театарот е групата во која спаѓаат актери кои свесно го избегнуваат својот удел во актерската игра.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Песната ја возбудуваше планетата. Од длабочината на рудникот се слушаше отчукување на големото срце на земјата.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Секогаш кога двете групи во јамата ќе легнеа премалени, некој од момчаците робови ќе запееше.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Неговиот мајчин македонски јазик, којшто беше службено кодифициран пред само неколку години, со утврдена азбука, граматика и правопис, но со богата орална и книжевна традиција, најден во океанот на словенските јазици, група во која припаѓа, сега требаше да се ослободува од натрапничките турцизми кои со векови се одржувале во јазикот, во еден вид јазично заедништво и со другите балкански јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Преминувањата од една група во друга се далеку помалубројни отколку во капитализмот, или дури и во прединдустриската ера.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ефектот беше да ги убеди владејачките групи во сите земји дека уште неколку атомски бомби би го означиле крајот на организираното општество, па според тоа и на нивната власт.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можевме да излегуваме во групи во градот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Така, другите патници, меѓу нив и девојките од Институтот, жената Монолог и мажот Ехо и бебето (а каде се другите), сега насмеано и тивко во прегратката на мајка му, продолжија кон повисоките нивоа на аеродромската зграда, а јас бев принуден да ѝ се придружам на интернационалната нешенгеноидна група во чекалницата веднаш до влезот.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Но, затоа не можев да погрешам од каде се двете девојки, полово одделени на чекор едни од други.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Исто така, во првата половина на март 1944 година, американскиот печат го пренел на своите страници писмото на Националниот комитет на ослободувањето на Југославија, упатено до министерот за финансии Хенри Моргентау, во кое се барало да не се дозволува вадење на нејзините депозити што се наоѓале во Државната благајна на САД во каков било износ и од чија и да е страна, без согласност на Националниот комитет на ослободувањето на Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Едновремено, пред членовите на делегацијата, тој истакнал дека е потребно сојузничките влади официјално да му дадат охрабрување на Јосип Броз Тито, бидејќи "герилската армија (се однесува на НОВ и ПО на Југославија, б.м.) претставува сериозен проблем за нацистичките сили на Балканот и во Италија", а уште повеќе "заради неговата способност да ги обедини различните политички групи во Југославија", што претставувало, според Ла Гвардија, "најдраматична работа во целата војна".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Постоеше една група во Охајо, која никогаш не се состануваше и никогаш не разговараа меѓусебно; живееја помалку или повеќе молчејќи, затоа што чувствуваа дека има толку многу работи да се направат и дека говорењето би било само губење време.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Ти и твоите пријатели можете да направите сѐ што направиле големите религии и етнички групи во име на нивниот Бог.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А секако имате и право да го направите тоа затоа што... па, погледнете во нивните заоставштини.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се забранувало граѓани да земаат учество во прогонувањето и задржувањето на други граѓани, да вршат претреси по куќи, да се собираат во поголеми групи во кафеани и во други центри и со цел да пренесуваат лажни вести и слично.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)