Куќата се тресеше кога тој слегуваше од катот, ама тој ден никој не му го слушна чекорот, не дека од страв човекот газеше внимателно, туку само затоа зашто лелекот по убиената Пинговица го надвишуваше и бозелот во дворот а не само нашите исплашени очи.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Гледаш, таа граната нѐ прелета сите нас во дворот а неа, скриена, дури во мудбакот ја најде. Речи дека и смртта нѐ прави подобар!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)