Сепак во оваа година на ревизионирање на Колумбо и на страсните дебати за мултикултуралноста што се во пораст, Гринавеј е изненадувачки колеблив во проширувањето на славната тема од „Бура“ за господарот наспроти робот и колонизаторот наспроти колонизираниот. 50 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Откако ја завршија големата дебата за генезата на универзалните лавиринти, посебно балканските, Татко ненадејно го запраша Камилски: Знаеш ли, мој пријателе, кој е најголемиот лавиринт и на кој никогаш не може да му се најде излез?
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Запре на шестото поглавје и започна да чита за епизодата кога со свештеникот водат голема и грациозна дебата за книгите на рицарот Дон Кихот од Ла Манча, кога дел од неговите книги се запалуваат, а останува спасена незапалена само првата книга за ритерството печатена во Шпанија во 1490 година.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тој зборуваше со голем занес, како пред катедрата пред некогашните студенти, како при одбраната на својата докторска дисертација во Сорбона.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Беше очигледно дека Камилски имаше подготвено вистинско пледоаје за меѓузависноста на лингвистиката и гастрономијата, како вовед во дебатата за османскотурските заемки во балканските јазици и јадења.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Од авлијата веќе идеше миризбата на големата пита тикуш под врелиот сач околу кој стоеше Мајка вадејќи жарчиња од пепелта и ставајќи ги на голите места на врелиот метал.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
На крајот на дебатата за кабалистите тој сакаше да го каже својот заклучок: За кабалистот, за да се следи патот на мудроста, единствениот начин е да се мине достоинствено патот на животот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се ближеше пладне, но остануваше уште многу време до ручекот, а тие беа уште само на теоретскиот дел на дебатата за заемките на источните јадења.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Докторот Мев, облизнувајќи ги со живиот, румен јазик остатоците од шлагот, ми дофрла дека кутриот господин Тест сѐ уште лежи на одделението за интезивна нега: - Ха, ха, ха ...се отрул од апстракции на последната дебата за слободниот говор!
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Така расказот станува басна, се делокализира, и ако така може да се рече, станува дел од големата дебата за тешкотиите на модерниот живот и неговите болни контрасти.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)