Честопати таквите дочекувања на ноќите и глетките како сакатите девојки носеа цвеќиња во своите коси имаа необична, таинствена, восхитувачка, занесна, опојна среќа.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Миг е кога крвта созрева во плодот и кога во стомните девојките носат студени кладенци.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Девојките носеа цвеќе, браќата ги носеа питите, колачите и голем билнак домашно црвено вино.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)