Девојчињата беа длабоко разочарани. Тие повеќе сакаа некоја наставничка.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Наставникот по општотехничко ќе ни биде одделенски раководител.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Потоа се поздрави со Влатко, Ташко и Дејко. Најнакрај се поздрави со Љупчо и со него тргна накај училиштето, зашто веќе ѕвонеше.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Девојчево беше под принуда публиката да ја освојува со силата на вродениот шарм, гестот и актерска игра.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Девојчињата беа многу смешни. Облечени како кукли - се бакнуваа, прегрнуваа, се смееја, пискаа и којзнае што шушкаа.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Зошто не измислат нешто поатрактивно, одошто тоа редење во училишниот двор и ѕвонење на училишното ѕвонче?
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Не сакам да размислувам за она што со години се повторува на првиот училиштен ден!
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)