дете (имн.) - сме (гл.)

И, така, тоа попладне, можеби поради молбите на Мила да не ѝ го расипуваме уште тој ден час и половина што го има слободен, или затоа што и нам нѝ се правеше нешто, не знам што, но нешто друго и поинакво од вообичаеното, сите со воодушевување прифатија кога предложив да одиме во парк.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И ние децата сме исти, мислам, кога се во прашање грешките.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ни нам ум не ни доаѓа, ама имаме оправдување – деца сме!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Од две сестри деца сме, - рече Србин. - Знаев, - рече Чакарвелика. - Затоа се носите еден со друг.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Тешка воздишка ѝ се истргна од градите. Уморено отпушти глава. - Какви деца сме, рече.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сите деца сме биле исти.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)