дејство (имн.) - врз (предл.)

Човек преку практичното дејство врз природата ја откриваше оваа за себе и во себе, своите мисли и своето познавање на природата како реализација на самиот себеси во неа.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)
Тоа го имаше своето дејство врз присутните.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)