му велам јас откако моите врсници си заминаа а јас останав сам со тој мој божемен татко во мислите.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Не биди сосема сигурен дека се шутраци“, си замислував Даскалов како ме теши со она потчукнување по моето рамо.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Всушност вистинскиот дијалог можев само да го наслутувам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- „Само невоспитани копилиња и шутраци можат да се однесуваат на таков начин, зар не тате?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)