Циљка му погали грбче, му намести разбушавено перје и подигна дланка над ровот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Една рака сме кренале над веѓите и, по навика, со дланката над очите правиме сеница. Го управуваме погледот пругоре.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)