дом (имн.) - јас (зам.)

Проклет да бидам, за цело време додека бевме во домот јас и не си спомнувам дека некогаш нешто друго сум барал од животот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
За сите тие векови поминати во домот јас не сакав за ништо друго да мислам, ништо друго не ми требаше, - сите задачи ги исполнував без љубов, без вистински интерес.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Во тој свој вечен дом јас ја носев неа и ве носев сите вас, оти залудни се сите тврдини на овој свет и сите палати што ги градиме ако во нив се криеме од светот и од Бога наместо да ги полниме со оние што ги сакаме“.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)