дрво (имн.) - сосема (прил.)

Го видов со белег од нож на челото.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Седеше со показалец на устата како да сакаше да ми каже со таен знак да застанам или да продолжам меѓу дрвјата сосема нечујно, лазејќи, зашто тој сега го наслушнува движењето на подземните води што се качуваат од коренот кон ветките на дабовите или зашто го гледа пукањето на кората на стеблата и трепетот на петелките на кои и без ветар се нишаат непаднатите лисја.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)