Го зеде, покрај правните и адвокатски книги, старотурско-францускиот речник на неговиот албански сонародник Сами Фрашери, еден том од Енциклопедијата на Пјер Бејл, добиен како подарок, чија тајна за тоа како ја добил ја дознав на крајот од неговиот живот. И толку!
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Доколку амбициозната филмска енциклопедија на Светот се заканува Светот да го направи одвишен и доколку деловите од списоците всушност и не можат да се класификуваат, дотолку подобро.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Бушава азбука, само да потсетам, преку рубриката дијалекти направи мала енциклопедија на македонските говори од битолско, охридско, егејска Македонија...
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Хегеловите дела се многубројни и обемни, а најважните му се: Феноменологија на духот (Phaenomenologie des Geistes, 1807), Наука за логиката (Wissenschaft der Logik, 1812-1816), Енциклопедија на филозофските науки (Enzyklopaedie der philosophischen Wissenschaften im Grundniss, 1818) и Основи на филозофијата на правото (Grundlinien der Philosophie des Rechts oder Naturrecht und Staatswissenschaft im Grundniss, 1821).
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Тоа е, како што самиот изјави на собирот на историчари на уметноста минатата година во Courtauld институтот, слика за „гужвите и архитектурата... огромно богатство, блескавост, предмети, светло... еден вид насликана енциклопедија на човековото движење, на материјалните животни задоволства, каде темата е периферализирана“.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Од девојчето што го прескокнува јажето и ги брои ѕвездите именувајќи ги, до цела една приватна енциклопедија на игри што ги регистрираат и изведуваат таткото и синот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
132. Хрватот Ватрослав Јагиќ е еден од најголемите слависти воопшто во 19 и 20 век, долгогодишен професор по словенска филологија во Одеса, Берлин, Петербург и Виена, автор на многубројни славистички студии и изданија на стари словенски текстови и основач и издавач на славистичкото списание „Архив за словенска филологија” во Виена, како и на незавршената „Енциклопедија на словенската филологија”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Кога се врати од Цариград, Татко донесе и еден том од Енциклопедијата на историјата и географијата од Сами-беј Фрашери, во шест тома на 4 830 страници, која го прослави авторот на првата турска енциклопедија од таков вид.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)