И така беше тоа секогаш, на планетата Венера, и ова беше училницата со децата од мажите и жените што со ракети дојдоа ваму, во овој дождлив свет, за да основаат цивилизација и да го минат својот век.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Мажите не им се лутеа, зашто, покрај својата жена, имаа можност да се нагледаат и на други жени што никогаш повеќе таква можност не ќе им се даде.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Се чудат жените што ми станало и затоа се крстат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Во она време постоеја бунди од лажен астраган, црни, долги до под колена, демек „миди“ мода, и немаше жена што немаше таква.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)