Животот ти е донегде како огледало: насмеј се, ќе ти се насмее, намурти се, ќе ти се намурти. Поарно да се смееме и да се веселиме!...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: (Трогнат од неговите солзи за малку и сам да просолзи.) Песна!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Доста ми е од твоите закани, цел живот ти робувам како робинка.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Животот ти е като суваљка, аднаш на там, аднаш на вам, се потсетува пак на зборовите на Роса.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Тој знаеше по еден, а по некогаш и по неколку дена од - време навреме да подречува по неколку збора сè за едно исто, како да ги измислуваше, молчејќи, сите свои мисли во тоа молчење, од по неколку часа, а потоа ќе кажеше некому, или напросто себеси, тоа никој не можеше добро да го знае, ќе кажеше што смислил: „Животот ти е цел, еден.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Заборавот памти
на свој начин
и барем
не може
да му се префрли
дека нема
стил.
Меѓу две зла
Што ако животот ти е даден
да бираш меѓу две зла
и да го одбираш секогаш
- поголемото?
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Целиот живот ти лета по мислите и, до последниот вртеж на зарот, доживуваш оргазам.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Олово, железо, сине, теб живот ти скина, Турчин махна, Турчин удри, тебе располови.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)