жица (имн.) - во (предл.)

Тогаш бев Марија, сега сум Еврејка и умирам зад боцкави жици во некој логор. далеку сум и не го слушам коњаникот во нашиот часовник, не ги сонувам невидените орхидеи, нечуените прици на твојата Африка.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Пикав жичка во бравата, вртев, но попусто.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
А всушност од преголема измореност и пренапрегнатост, му се оптегнуваше некоја пречувствитела жица во главата и му создаваше трпнеж, бучеж, што го измачуваше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Го исфрлија од Универзитетот во Вирџинија по две години и како и другите војнички портири имаше садистичка жица во себе.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
А сите надвор, со чиничиња подготвени чекаат по парче од колачот, за кој веќе знаеле дека ќе го јадат уште од моментот кога си се растропала со жицата во ванглата.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тој се мачеше попусто да улови некоја танка жица во сето ова преплетено ткаење, што да го однесе со бешумна мелодија во пределите на сништата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)