Измените на ЗИПРМ (1994) од 2001 година воведоа единствен начин на пресметка на максималниот износ што работодавците може да го исплатат на работниците, а различниот третман при пресметката во зависност во која дејност припаѓа работодавецот е укинат.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Во својот патолошки облик тој се манифестира како одбрана наспроти чувството на немоќна зависност во младоста, што се обидува да се надмине со слепиот оптимизам и со грандиозните илузии на личната автархија.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)