зајдисонце (имн.) - го (зам.)

Ноќта мириса на правот што пред зајдисонце го дигнаа камионите и луѓето што трчаа зад нив.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Синот III Ова зајдисонце го затечува во изненада твоето лето крај езерските води.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Спомените ќе останат ко сенки во животот. Ја побарав среќата што одамна ја сруши мракот умре заедно со зајдисонцето го прекрши идејниот занос јас сум поет не можам да чуствувам мрак.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)