Како и секогаш што се случува во такви прилики, зборот тргна пребрзо, се затркала како по надолнина налепи на себе патем отпадоци и мириси и секакви погубности, се измени, отежна огрубен, темен, грдомазен.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Го оставив ручекот и без збор тргнав кај другарката Оливера Срезоска.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Без збор тргнав по Кејтеновиот син.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Не го прашав ни каде, ни зошто, тивко, без збор тргнав по него, како пленик препуштајќи му се да ме води.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Генералот му се насмевна и откако се поздрави, без збор тргна пред нив.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)