Во приливот на шепотот на млаките бранови на ветрот носеа до него чудни зборови само по звук оформени во протест и бунт.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
АРСО: Тоа така се вели зборот само, инаку чорбаџиите ги јадат пилињата и прасињата, а сиромасите — опинците.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
(Ја клава во устата, ја запалува со својата и му ја подава на Теодос.) Еве, ти куме, завиткана и запалена!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
А малку подоцна забележав како себеси се исмејувам.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Но велам, стануваше збор само за впечаток.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Значи не станува збор само за впечаток туку и за сознание.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)