Убаво ја проповедаше франкофонската лекција, која впрочем и самиот ја наложи со Сенгор дека таа за земјата останува една отворена врата кон светот, кон другите врати. ***
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Грмушките од дрвја, ретките згради, одморалиштата за возачите, што беа на пат, и земјата остануваа назад, додека Даниел управуваше со воланот со безволност која стана дел од неговото тело.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Со мака држејќи ги клепките над очи, како да се бори со тежок сон, Ване тивко изрецитира своја песна за девојка што во љубовен занес цела ноќ одела и плачела а од секоја нејзина солза на земјата останувал по еден бисер.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)