зло (имн.) - го (зам.)

липа _ 1) дрво липа, 2) несреќа, зло го најде, човекот. Му се стори липата маѓер — готвач мазгалка — камарче во ѕидот мака — волку мака — сермија макцам — дете малечко, неразвиено уште мал — имот, земја малчок — исто нагалено (диминутив) мандак — пес.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Како и секој Ангел, кога го слушам него, со глас го убива злото, но злото го победи него.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
За смртта тој не се решаваше прв да ѝ каже, од неа злото го крие, бидејки ѝ беше единствена потпора, левен, чедо на мајка си првно.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Реалното делување на злото го осознаваме од карактерот на сивата боја, тоа делување се состои во доведувањето до суштина на односите без актери.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
•Најдобрите личности во филмот се споредните улоги, судијата, Чарлс Лотон, и неговата жена, Етел Баримор.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Секоја убава жена претставува компромис со злото - понекогаш надворешните обележја на злото го прикриваат вистинското лице на жената.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Да не гледаме кој злото го отклучува и во дворовите манастирски го ваби и довикува, го заклучува.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Загубата на Караман не можеше да ја преболи. А и сопствениот страв, сопствената немоќ пред ова зло го измачуваше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
-Знаете сè, и покрај тоа што имам впечаток дека непрекинато губиме...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
- „Ние не го знаеме доброто додека не го осознаеме злото; а злото го осознаваме извршувајќи го.“
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)