А отаде свеска ми со поглед ми дава знак дека не престанала да исчекува.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Беше убеден дека успехот на Девојките од челзи е всушност знак дека сега и обичните луѓе сакаат да гледаат андерграунд филмови.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Посебно Јонас беше воодушевен.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Покрај ѕид, над кула, Најдо се префрли на источната страна откаде стрелаа другарите и со едно — „у хахааа!“ им даде знак дека треба да ги напуштат позициите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Авионот ја допре земјата токму кога дисплејот над седиштето покажуваше дека сме на две илјади и шестотини метри надморска височина и тоа беше уште еден знак дека сме живи и здрави поблизу до ѕвездите а ние веќе си знаевме од домашните политички пароли дека и сонцето е ѕвезда.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Речиси цела вечер Ратка беше буквално залепена до него и тоа беше знак дека од ова може да бидне нешто сериозно.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Го убедувал, притоа, сина си, дека пушењето му е најдобриот знак дека организмот не му е докрај исцрпен, а кога не ќе може да ги поднесува тутунот и мастиката, сигурно ќе биде готово со него.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Мајка не се појави во собата додека Татко зборуваше зашто тоа, за неа, беше знак дека тој добро се чувствува.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
А одамна ја имаше изгубено волјата за пушење што беше знак дека здравјето му беше влошено.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Тоа, за Татко, и покрај сите сомнежи, беше некаков знак дека ќе биде примен во Судот.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
За нас, децата, тоа беше јасен знак дека на Татко работите му одат добро и дека не помислува на нова преселба.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Обично кога се враќаа од биоскоп или театар, Павле и жената, покрај другите работи по излозите меркаа и штоф за ново палто.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Единствена деградација - знак дека палтото си го отслужило своето, - што немаше повеќе за него место во орманот и што висеше на еден клинец зад кујнската врата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Не, таа сè така преплашена и уморна си лежеше, раширувајќи ги одвај приметно ноздрите, што беше знак дека ја забележала храната.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Малку им беше тоа за да ја поминат сити долгата зимска ноќ, но снегот што се пластеше, без знак дека брзо ќе престане, го гонеше на претпазливост.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Повремено излегуваше од пртта, која на места веќе се црнееше, што беше знак дека снегот брзо се топи, излегуваше на неколку чекори преку сѐ уште високите бедеми од натрупаниот снег, и ја мереше неговата дебелина.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Едиствен знак дека времето минува беше мрежата дамки од сенките на лисјата надвор во дворот, што се нишаше под нозете како на бродски под.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Двајцата рибари му пријдоа од грб, но откако тој не даде знак дека ги сетил, тие се погледнаа прашувајќи се што да сторат понатаму.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Чунот се лулаше над водата како игла на компас, а врвот на стапот за миг затрепери како да даваше знак дека рибата загризува.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Истото се случило двата пати и тоа нив ги зачудило, така што и двајцата прснале да се смеат, а односот на мачорот Милан го сфатил како знак дека не е во право и затоа се извинил.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Вознемирените очи на Рози бараа во лицето на Кети да најдат знак дека она што Милан го зборуваше се само фантазии на еден старец, но во благородното лице на Кети, во нејзините очи, прочита потврдување на сето она што го кажуваше Милан.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Рози нарача пита со лимонов шлаг и кафе, а Боб со кимање на главата даде знак дека и тој го сака истото.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Тоа беше знак дека нема да го слушаат веќе.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
" рече и молкна, што беше знак дека зборовите ѝ се задушиле во плач, но сепак успеа да му рече: "Кога ќе дојдете?
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Со тој брак, ние всушност (јас и Земанек), се убедувавме дека не сме згрешиле што сме го избркале Јан; оти тој брак реално постоеше, и беше знак дека се сакаме; а ако се сакаме, тогаш не можевме да бидеме виновни за тоа што немаше место за трет во тој наш свет.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Прашав, полуцинично (тој „полуцинизам“ веќе беше знак дека не ми е сеедно што почнувам да ја губам Луција, оти таа веќе имаше другари и таму, а не само во училиштето, каде што бев јас!), дали Партијата има намера да организира и кружок по џез и пушење марихуана.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но, ги дефинира очекувањата на многумина за начинот на кој живеат тие и другите.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Самотијата во која цутат не е знак дека се кревки, туку е сведоштво дека се тврдоглаво автономни.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Екстатичното обожавање на дивите од светот на операта или од светот на популарната музика можеби не е баш најбуч-работа, но тоа не значи дека е женствено – во смисла на тоа дека жените како група голтаат изведби на Марија Калас или на Џуди Гарланд во иста мера во која ги голта Руфус Вејнрајт или дека се јатат на опери како што се јатат околу тезгите со шминка или дека собираат спотови од Шер или од Мадона од страв да не ги сметаат за неженствени.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А една од работите што најмогу ја мрази стрејт-културата е секој знак дека разните делови од пакетот може да се рекомбинираат на бескрајно многу начини.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сосема се согласувам со Фелоус дека честопати во стереотипите има вистина – „Колку и да изгледаат ветво“, вели Фелоус, „геј-стереотипите се корисни за испитување на природите на геј-мажите “ (246) – но кога таквите стереотипи ги претвора во архетипови (х, 247) и во вистини за нашата природа, Фелоус премногу полага верба во клишеата, во општествените фантазии за мажественоста и за женственоста кои ни изгледаат очигледни и точни само затоа што се сообразни со распространетите, општоприфатени поимања на полот и на родот, поимања што излегуваат крајно некохерентни штом ќе ги разгледаме одблизу.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Укажува дека „родовите норми, (еротските) норми насочени кон објектот, нормите на сексуалната практика и нормите на субјективната идентификација“ се конгруентни и стабилни.462 „Ако во нешто отклонуваш од оваа програма“, додава Ворнер, „за тоа плаќаш сопствена цена.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не е ни чудо што (на хетеросексуалноста) ѝ треба толку терор за да наметне придржување“.463
Зашто, како што нагласува Ворнер, сексуалната желба за лице од различен пол е „само еден елемент“ од поголемиов пакет, хетеросексуалноста може веќе да не биде севозможна сексуална норма, а, сепак, да има нормативна моќ.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кога страсната заинтересираност на некој маж за конзервација на историски предмети или за реставрација на дела од некој период се доживува како знак дека тој го има „психолошкиот карактер на жените“ (да се послужам со формулацијата на Едвард Карпентер), тогаш општествениот јазик на родот набрзина се преведува како природна стварност на полот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Систем на норми е тоа, на крајот на краиштата, а не емпириски опис на општественото постоење.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Присуството на гејови „во голем број е показател на културна подлога што е слободоумна и разновидна – а оттука и благотворна за креативноста“; тоа е и „знак дека местото е возбудливо, дека таму луѓето можат да се вклопат и да си бидат тоа што се“, дека таму „човечката клима“ е поволна и дека „квалитетот на местото“ претставува важна вредност за заедницата.12
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, не сѐ што не се квалификува како вистински мажествено, според крутите општествени критериуми чија цел е да ја чуваат чистотата на таа ретка и скапоцена суштина, мора да биде женствено.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Без збор со показалецот покажав на двата куфери што беа извадени од багажникот и му давам знак дека треба да ги врати.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Надвор од градот, во широката рамница завршува асфалтираната улица и знак дека патот е во градба.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Трипати свиреше бродската сирена што беше знак дека веднаш треба да се вратиме на нашите лежишта во амбарите и да седиме тивко, дури и да не зборуваме.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Луѓето кои поминуваат покрај, застануваат за миг, вртат со глави во знак дека не разбираат што им зборувам, меѓу себе разговараат, дигаат раменици.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
По наредба волчјакот се врати во комбето, а мажлето ми дава знак дека можам да заминам.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
„Тоа е само површниот впечаток,“ рече брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Тоа значи дека овој свет е создаден за агресивните,“ рече Сара, стана од клупата, со раката ни даде знак дека сака без помош да почекори, и стигна до оградата на детската градинка, придржувајќи се за решетките.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
А тоа дека само мајките треба да се грижат за децата е наметнато од страната на мажите, за да им го одземат целото слободно време на своите сопруги.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Нивната желба за споделување на таа грижата не е знак дека некоја мајка помалку си го сака детето, туку дека на жената ѝ треба малку време и за себе.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Тоа е првиот знак дека не станува збор само за човек, туку и за нешто спротивно или спротивставено на олтарот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Немаше многу знаци дека тука поминал ураган: само неколку дрва и патокази беа срушени и овде онде имаше по некоја керамида или тараба.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
И сфати дека носталгијата што сè почесто ја мачи е потребата повторно да го вкуси токму тоа чувство – вториот прв бакнеж, навестување без форсирање, божји знак дека таму има цел еден свет што полека почнува да ѝ се отвора, природен, совршено погоден само за нејзината форма.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
ЛУКОВ: Што слушам? Треба ли ова да го разберам како знак дека господинот почнал да се вљубува?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Чекаше и чекаше, но од паѓањето во благ сон кој требаше да биде знак дека смрзнувањето започнало, ништо.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Или пак, ако мораа и да заноќат, тогаш тука во неговата близина, сега ќе постоеше некој друг, кому би можел да му речеш нешто секој миг; кому, ако ништо друго, би можел барем да му помогнеш, а тој, ако не со збор, тогаш барем со некое движење, со некое одмавнување, би можел да ти одговори, или барем да ти даде знак дека те чул.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Контракциите зачестија. Тоа беше знак дека е време да биде префрлена во породилната сала.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Почувствува како ѝ се суши устата што беше знак дека ѝ паѓа шеќерот во крвта.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ама, гравот е знак дека и во твојата куќа заиграла „варјача”, дека си врв од домаќинка и дека, во зависност од тоа како си го зготвила, така и ќе ти помине остатокот од денот до замрачување, а богами и ноќта!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Само ретки зелени панделки, на прилично растојание една од друга, рамно од сртовите, од под некое осамено дрво, оскруша, глог или дива роза, се протегаат прудолу по падините, а тоа е знак дека тука протекува вода, чија, пак, глава, како што е вообичаено да се рече овдека за изворот, се најдува горе, на сртот, под дрво.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Александар климна со главата како знак дека ги следи нејзините мисли и ја насетува поентата.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
На масата никогаш не заборави искината обвивка, на столчето oблека, јака, врска, ништо што би било знак дека во таа соба се чувствува како дома.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Беше омажена за еден салонски магионичар, со кого што требаше да се сретне тој ден по посетата на роднините во Сарагоса.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Мојот коњ пцовиса претходната ноќ од преголемите напрегања по оваа ледена зима; мојата слугинка трчаше по селото за да позајми коњ; но беше безнадежно, го знаев тоа, и сè повеќе завеан со снегот, станувајќи сè повкочанет, стоев така бесцелно.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во празниот поглед немаше ниту љубов, ниту збогување, ниту знак дека некого познава.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Арно ама, претчувствувам дека нема да доживеам да го препознам и да го внесам во тајните; тој ќе се појави,ќе го покаже своето вистинско лице дури откако јас ќе умрам, и кога ќе дојде време, со вцрвенети образи, ќе застане пред своите родители и ќе каже дека му е доста од сè и единствено на што потајно се надевам е дека дотогаш ќе остане уште нешто од моите банкноти, зашто го изменив тестаментот и остатокот од имотот му го завештав на оној кој прв ќе направи очигледен знак дека е предодреден да тргне по моите стапки...
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Навистина, тоа не беше ниту многу удобно, ниту сончево, само со едно прозорче кое гледаше накај некое тесно, пусто сокаче, каде што никогаш не се пробиваа ниту воздух ниту светлина, бидејќи беше затскриено од зградата што се наоѓаше отспротива.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Ѕвездоликиот геометриски образец (знакот на Соломоновиот жиг) се јавувал дури на крајот на магистериумот (вештината), како знак дека опусот е успешен.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во тој момент на среќа како од лежење врз бранови, како од предаденост на некакво лизгање преполно со тополи, не можев да ѝ го кажам она што таа би го разбрала како лудост или болест што и беше само на друг начин, на некои други животни брегови; ѝ зборував за нејзиниот прамен коса, за нејзината црвена чанта, за нејзиниот начин да го набљудува огласот за некоја бања, за тоа дека не ѝ се насмевнав поради донжуанизам или здодевност туку за да ѝ го дадам цветот што го немав, знак дека ми се допаѓа, дека ми е фина, дека патувам пред неа, за уште една цигара и уште еден чинцано.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Најпосле, и овде доаѓаме до третиот и најважен чинител на нашата равенка; ѕвездата е и симбол на Каменот на мудроста, единството на небото (Ергенот) и земјата (Невестата).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ако добро се воспитуваш себе, тоа е знак дека ќе имаш прекрасни деца.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Хироши ги покажуваше сите знаци дека се средил.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
И кога играше шах, тоа му седеше крај нозете, често поджулнувајќи го со телото за да му даде знак дека е тука.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Тоа беше знак дека шминката е добро нанесена и го истакнува она кое тешко може да се забележи.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
И покрај сите обврски дома и на работа, тој не престануваше да размислува што да направи, кој да биде следниот чекор кон повторно доближување кон Томаица, давање знак дека тој не се откажува така лесно, дека ќе направи сѐ нивната љубов да продолжи да живее.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Тоа беше знак дека церемонијата требаше да заврши.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И иако сето тоа стануваше сѐ понеподносливо со стареењето на неговото тело, зарем не беше доволен знак дека ова не е природен поредок на нештата ако срцето на човекот му се стега од неудобност, од нечистотија и од недостиг, од бескрајните зими, од лепливоста на чорапите, од лифтовите кои никогаш не работат, од студената вода, од лутиот сапун, од цигарите што се истресуваат, од храната со нејзиниот необичен, гаден вкус ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кога сме кај тоа, дури и практикувањето на религијата ќе им беше дозволено, само ако проловите покажеа барем некој знак дека го сакаат или имаат потреба од тоа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Однесувањето на Ема ми даваше знаци дека таа е вметнат елемент во мојот сектор, и тоа можев да го прифатам со оглед на карактерот на нашата работа, но не можев да се помирам со претпоставката дека таа прави чекор повеќе и сериозно навлегува во мојата приватност.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Кога ќе ѝ соопштев дека останувам, се снаоѓаше некако, по Андон Клековски ќе ми испратеше нешто за јадење, за макнување, за да не гладувам, или ќе ми испратеше некаква наметка, џемпер или појас за половината, за да не настинам, или било што ќе ми испратеше како да ми испраќаше некаков абер, можеби знак дека таа постои затоа што јас постојам и дека тоа за неа има значење и дека тоа и за мене би требало да е така.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Очите на Ема зрачеа повеќе сомнеж и лутина, отколку надеж за одговор; очите на началникот не даваа знаци дека би можело да се открие нешто повеќе од претопоставката на Ема, тие беа исполнети со изненадување, дури и со страв, што беше несвојствено за карактерот на Круме Волнаровски, но и за претпоставен на вработена во неговиот сектор што сега стоеше пред него.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Се обиде да му рече, едвај чујно: „Едно видување може да значи многу, обиди се, твоите се тука некаде,“ на што Круме Волнаровски дискретно одмавна со раката, давајќи и знак дека за тоа овде не смеат да зборуваат.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Пред секој дуќан стоеше подаден цреп со цвеќе - тоа беше стар обичај на чаршијата и затоа низ нејзините сокаци толку опојно мирисаше - но ова беше јасмин и ибн Тајко го зеде тоа како јасен знак дека ќе му се случи нешто важно.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Никаков знак дека дошол нов човек во куќата.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Ја мереше и се јадосуваше што водата, место да ја зголемува температурата, како што очекуваше, таа ја намалуваше и тоа беше знак дека нема да избие лава и да ти помогне во твојот научен потфат.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
И тоа е убав знак дека ќе се врати...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Знаци дека тоа ќе го стори, се виделе кога Андро од некое време зафатил да прави јамки од секакви нешта што ќе му паднеле в рака: од јаже, од жица, од повит, од синџир.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Помислите и кажите – заврши кадијата и им го заврте грбот на врзаните, во знак дека ги чека да му кажат ќе платат ли сто илјади аспри или да заповеда да го запалат сејмените селото.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
На вратата го предупредија кадијата да не ги заборави кога ќе ја свршат работата, а овој се заколна во брадата и мустаќите, што беше знак дека ветувањето ќе се исполни.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Затоа ова беше знак дека не ги водат на губилиште, туку во Прилеп.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Шпиро го распрета жарот со ластегартсата и седна. Co тоа даде знак дека иде за „аирлија".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И овие сите паѓаат на земја, удирајќи се со тупаници в гради, во знак дека се каат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тоа е знак дека новините се завршени.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Макар што на Македонците им е доволно само раздобјето Од Александар Трети Македонски до Цезар Македонците не го фермаат многу многу Некој си Калигула таму и особено неговиот коњ Кај го давале Македонците Букефал За некаков дртав коњ на Калигула Спроти императорот и коњот велеа Македонците Никој не велеше спроти императорот и аеродромот Што е знак дека Македонците сепак беа свесни Дека никогаш нема да имаат аеродром спроти Александар Велики Ама напатени од многу посегања врз минатото и иднината Си велеа поарно мало аеродромче со големо име Ем големо ем наше си велеа Македонците Отколку голем аеродром со туѓо име што се пишува на латиница
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Се дешава и од време на време да ти пролета некој од нив пред очи, дотеран ко селско дете за на вакцина, што претставува јасен знак дека иде на интервју.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Јас овој гест го протолкував како знак дека, сепак, на Мајка не ѝ е најлошо.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Но отец Иларион знаеше дека Бонети не мирува, па често кога ќе го насетеше дека се вртка крај нејзината одаја, ќе се накашлаше давајќи му знак дека е буден, или ќе ја отклучеше вратата од својата одаја давајќи му време на Бонети да се повлече, да не дојде до кавга, до расправија.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Неколку крстови ќе искршат, или ќе ги изгризат со заби, но кога ќе запрат тоа да го прават - тоа е знак дека тргнало лечењето на добро...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Додека војската се повлекуваше со молчење од положаите, од албанската страна сè уште ќе се чуеше по некој пукот како знак дека и тие си одат.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
РИМУВАНА КНИГА пламен на збор рамен страстен бесен небесен занесен знак дека пак на тајна трајна виделина око ќе сонува спокој мисла што се впива жива вивната а пак в миг стивната о таа тага о таа драга горе непрегор море плен на налуничав ден долу земна нескротлива темна коска древна засенети скаменети зборој во груба убост од створ цедат одговор: каде е атот? кој е патот?
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Коментирајќи го гласно кажувањето на Игора Лозински за апотеозата на сталинизмот, повеќе за себе, но сепак чујно за другите, рече: - Ако биде прекинат патот на јагулите, тогаш тоа ќе биде знак дека и овде зацарила Империјата на сталинизмот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Тоа беше за неа знак дека нејзиниот човек е пред пресудно решение.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Фондацијата Отворено општество (која досега единствена го помагаше списаниево, и тоа со вкупна сума од 22 илјади ам. долари, пет илјади првата година, дванаесет втората и повторно пет третава) дава одредени знаци дека нивната „великодушност” не е бескрајна.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Доктор Пачев очекува да му биде речено она што одредил да го слушне.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Тоа беше најсигурниот знак дека ѝ приоѓам на неговата намера.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Тие што се спасија се преселија многу на исток А откако имаа деца и нив ги поведоа на исток Зашто оттаму доаѓаше знак дека уште натаму е сонцето.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Ниту да даде знак дека го забележал!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тоа беше знак дека треба да одиме под врбата.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Како нечија рака ненадејно да му го стегнала грлото.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Семјон се накашла. Првиот знак дека е затечен од некоја непријатна изненада, неговото накашлување ја означуваше токму таа затеченост.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Некои од власта?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Значи, имаше знаци дека поединци и пред вас влегувале во куќите, пребарувале.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Напредуваа без застој. Забележа, птиците што го следат бродот ги напуштаа – знак дека Островото е далеку зад нив.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
- Зар не сте виделе мечка! – Одговори Дедо Мраз, исто како и тие, нестрпливо да дојде до белото животно. – Мечкава е првиот знак дека сме близу до светот што го бараме.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Поставиле таблички со знак дека е извршена интервенцијата: - Опасно! - и череп со вркрстени коски.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Но да прецизирам: ова прашање што јас си го поставувам себеси, а не ви го поставувам вам, вие бездруго сте доволно зафатен.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Телевизијата, радиото и пишуваните медиуми даваат с помалку информации за Македонија, бездруго тоа е знак дека борбите престанале... (или речиси)?
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Кога ќе се појавеа облаци од прашина на неасфалтираниот селски пат тоа за нас беше знак дека автобусот пристигнува.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Испрекинато свирење беше знак дека наидува некој непознат.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Шишман ја подаде раката со лажицата давајќи знак дека нешто сака да каже.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Никогаш не му дадов знак дека е во мене и дури по оној несреќен ден кога ме расипа агрономот во изораната нива и додека бев во болница во Сомбор тој се појави и јавно ми призна дека мене ме гледа како замена за својата спалена невеста независно што ми се има случено.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Ја пречека Мурџо скокајќи околу неа како во онаа година кога Пеличка сѐ уште беше во нејзиниот стомак, беше желен да биде помилуван по главата како знак дека таа ја нема изгубено довербата во него.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Сфатив дека сум имала право што не излегов да го гледам тој циркус кој што Лима и Ило го третираа сосема спротивно, како знак дека треба да си останам токму таму каде што сум.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Паробродот започнал силно и продолжително да свири, давајќи со тоа знак дека е во опасност и дека бара помош.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Штом го изговорив ова, се сетив дека тоа се токму зборовите на Игбал што ми ги упати кога разговаравме за Мартин и во истиот миг сфатив што сакал да ми каже.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Поим, немам – реков – но, би ми било полесно кога девојката би ме охрабрила малку, би ми дала некој знак дека ѝ се допаѓам.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)