Подготовките во сиповската школа беа долготрајни, маратонски, мораше да се мине низ некаков дипломатски Рубикон за да се истрае во деликатните дипломатски мисии особено ако се работеше во соседна земја, во земја со светско значење или земја во значајна зона за тогашната југословенска политика, но и во економијата каква што беше зоната на Блискиот исток, Медитеранот и подалеку.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но тој не веруваше дека тоа ќе се случи токму на зборовите ајде и јаваш, на кои и не им придаваше посебно значење или на некој друг збор.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Последица од овие празнини, недоследности и контрадикторности е одредена недетерминираност во животот; токму тие празнини, недоследности и контрадикторности се она што ја поттикнува индивидуата активно да се ангажира во изведувањето на единствено значење или, како што вели Брунер (1990) во „создавањето-значење“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Буквално преведено значење или Два расказа за пример Во последниве два расказа, за кои токму стана збор, примената е една постапка која е карактеристична за поголемиот дел од расказите на оној автор, и која јас овде и сега, за потребите на оваа анализа, а во недостиг на појасна формулација, ќе ја именувам како „буквално преведено значење“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Исто како и текстовите во однос на вистинскиот живот, приказните коишто ги живеат индивидуите се полни со празнини и недоследности кои постојано се натрупуваат.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Упатувајќи на Симовото племе, Дерида тврди дека Бог вели, “Ти нема да го наметнеш твоето значење или твојот јазик, и Јас, Бог според тоа те обврзувам да го прифатиш мноштвото јазици од кое никогаш не ќе можеш да избегаш“.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)