игра (имн.) - завршува (гл.)

Играта завршува со масакрот на козите и преобраќање на козарите, во иреални работници на индустријата која не постои...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сакањето беше некое чувство на задоволство кога ќе се сретнеа и кога заедно ќе си играа во дворот и градината, иако на крајот играта завршуваше со плачење од страна на Пела.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
(Борис е расположен. Кришум брише солза. Играта завршува. Се појавува Матеј.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)