А бидејќи не се заинтересира кого во играта го промовирав за татко сфатив дека за неа играва не претставува ништо посебно.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Не сум сигурна, но не верувам.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Не напала во неа нешто „необично или лудо“, како што се изрази Даскалов.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Навистина беше штедра во понудата, особено по мажачката со Анатолиј, но во таа своја игра не би се рекло дека одеше докрај.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)