идеја (имн.) - или (сврз.)

Сето внимание може да биде насочено само на една идеја или објект.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Изгледаше дека кога станал утрото, добил некоја идеја, а остатокот од денот го поминуваше развивајќи ја - тогаш, на пример, застануваше по еден час и штом пак почнуваше да говори, тоа сигурно беше додаток на развојот на неговата идеја или нејзино расветлување од некоја друга страна, секако, без оглед што сте зборувале во меѓувреме.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Сметам дека е тоа погрешен дискурс.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Се разбира, еден вид коментар, е твојата идеја или твојот став кон извесна тема или проблем, но се работи за различен дискурс.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Неговиот начин на размислување беше крајно систематичен.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Покрај тоа, бидејќи зборовите/ поимите автоматски ги носат со себе нивните опозити,- кои, делумно, делуваат како некој вид автоматски ограничувачи на значење - да го погледнеме парот „разговор/не-разговор“ Разговор: - општествен однос; зборување заедно, неофицијален или фамилијарен говор; вербална размена на идеи или информации.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Така, преку согледување на тоа што разговорот не е, излегува дека не- разговорот не е тишина туку попрво не- говорење заедно, еден асоцијални или антисоцијален однос.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Може да биде и невербална размена на идеи или вербална размена на не-идеи.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Испадна дека она што тие навистина го мислеле е дека никој не може да го убеди другиот да ги промени сопствените идеи или однесување.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Вие не можете комплетно да ја напуштите нацијата како идеја или како политичка структура, но можете да ги обелодените нејзините историски ограничувања за нашето време.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Што подразбирате под „разговор“? Речникот сугерира некои значења.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Денес „добра личност” е оној што е интелигентен и кој е способен самиот да донесува решенија.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Светот стана премногу динамичен, сложен и разнолик, премногу испреплетен со глобалната поврзаност на модерната (пренатрупана) комуникација за постојаноста на идеите или потпирањето на непроменливото однесување да бидат успешни.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Таа прикладност се шири дури и кон фактот дека тие текстови се наоѓаат вон.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Овие епиграфи секако во одредена мера се прикладни, по тоа што ги најавуваат идеите или сликите содржани во самиот текст на „Платоновата фармација“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)