Но колку и да сакав не можев да согледам никаков лик - се е само жолтеникава лелеавост, парче чело под сива коса, делче на издолженост помеѓу празно око и костенлива вилица, мртов чад од шупливост на ленена јака.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)