име (имн.) - или (сврз.)

Дали заборавил да си го каже името или намерно не си го кажувал, туку рекол Од Бугарија сум, од Јамбол.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И пред тоа, додека чекаше на врската, размислуваше како да се претстави: дали само со името или со името и чинот?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Книгата беше тешка и црна, невешто вкоричена, без име или наслов на корицата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ете, сега не знам ни дали беше име или збор.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Навидум, разговорот беше најобичен, секој од нас се сеќаваше на по некое име или детаљ од некогашниот студентски живот, иако некако разгалено (можеби затоа што сеќавањата беа индиректни, без заемно учество).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
И тогаш?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Не ќе се предадам, шепоти или мисли и чека и другата судбина да го охрабри со нешто од својот живот, настан или име или што и да е, а до неговиот слух, достасува само шумолење на дожд и пак - квичење, потоа тажачка на животно.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ако пак сознаат дека нашата работа е штетна, идниот непристрастен историчар со црни букви нека ги забележи нашите имиња или нашата акција... Делата се поубави и поубедливи од зборовите...69
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Офицерот ги изговараше зборовите со една намерно барана лирска интонација, запираше наместа да го сврти вниманието на некое име или факт.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во многу неверојатниот случај кога некој дијалогичар би пишувал некој контрапунктен акростих како омаж за Бах, дали мислите дека би било подобро тој во акростихот да го вметне своето име или името на Бах?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но впрочем зошто да си го губиме времето во ваква бесполезна дискусија.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Невработените лица можат да го остварат ова право доколку достават доказ дека пред отпочнувањето на вршењето на дејноста не биле регистрирани за вршење на дејност на свое име или на име на членовите на неговото семејство (брачен другар, деца или родители) (чл. 11).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)