именик (имн.) - од (предл.)

Тоа беше неопходно, зашто освен со директно распрашување поинаку не беше можно да се дознае кој каде живее. Не постоеја именици од никаков вид.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Нешто потоа, седеа на една маса на тротоарот и пак пиеја кафе, Едо пластичната кеса со телефонскиот именик од Сан Диего и кесата со блокот, пикнати една во друга, ги имаше ставено на масата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)