имитација (имн.) - или (сврз.)

Хармонијата е чувство кое мораме сами да го создаваме, бунтот против баналното секојдневие да го претвориме во продуктивни часови на креирање убавина, радост, среќа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Не е никакво чудо што геј-мажите ги бие глас дека се склони кон мелодраматичност во своите стилови на емоционално изразување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А некој таков напор може да им биде крајно нужен на геј-мажите, кои немаат на располагање готови општествени форми за да си ги искажат чувствата и на кои, затоа, секое искажување емоција мора да им се раководи според некоја постојна, хетеронормативна општествена норма или некој таков жанр, на кој нивното искажување може да му биде само имитација или пародија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можеби дишиме во хармонија со универзумот но работите не можат да се случуваат без да се наруши рамнотежата, затоа животот не е лесен ниту пак има имитации или реминистенции под светлината на сцената наречена живот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Обично е потребен одреден волев напор за да се усогласи изразот на некое чувство со природата на самото чувство – како што покажува мелодрамата на секојдневниот семеен живот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кога на местото на Сибил Вејн би ги ставил актерите и управителите од нашите театри, а на местото на Доријан Греј нашите политичари, тогаш ептен ќе ни стане јасно зошто театарот ни е во таква состојба, па се губи во формите на имитација или како што стои запишано во романот на Вајлд: „Дури и необразованата публика од партерот и галеријата изгубија интерес за преставата“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Поконкретно, таа сведочи за неминовниот расчекор помеѓу она што се чувствува и она што во кој било конкретен контекст може да се искаже.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)