ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Тој го следи когнитивниот развој на децата кој почнува со основните шеми што ги водат нивните моторички интеракции во светот, преку нивоата на постапна апстракција кои водат до јазикот и логиката и на крај до апстрактната мисла.

Ваквата употреба аналитички претпоставува ‘квалитативен’ дуализам и иако менталните настани се „несведиви“ постои интеракција во оваа смисла.

Меѓутоа, тој понекогаш се употребува од страна на филозофите на начин кој означува единствено причинска врска меѓу две серии настани од, во основа, различен вид.

“ Ваквото навидум нужно и неизбежно преглумување е она што им ја дава внатрешната лажност на емоционалните претераности во личните интеракции во семејството.

Како што покажува приказната со моине пријатели Французи, генеричките конвенции кои уредуваат што една послужителка смее да му рече на сосема непознат човек во Ен Арбор, а да не предизвика изненаденост, се разликуваат од оние што важат во сличните интеракции во Париз.

Немој само да им кажеш. Издери им се.

Културните разлики се огледуваат конкретно и прагматично во конвенциите на говорот и однесувањето што ги раководат личните интеракции во посебни општествени контексти.

Прашај ги, со оној огорчен, самосожалителен и високопарен тон: „Па зошто не можеш да ме удостоиш со почитта што ја заслужувам?

Или, кога ќе предизвикаат, конвенционалните присутни се збунуваат, бидејќи нивните општествени и дискурзивни очекувања – далеко од исполнети – се превртиле наопаку. ‌Всушност, тоа што дрег-кралиците ги прекршиле прагматичките конвенции на дискурзивното однесување што раководат со човечката интеракција во секојдневното општествено живеење толку ја збунило антропологинката лезбејка и толку ја потресло што таа остава простор (во цитираниот пасус) за можноста дека има грешка во нејзината забелешка – можност дека едноставно сѐ разбрала сосема погрешно и дека, можеби, како моине пријатели парижани во Ен Арбор, е жртва на некакво основно културно недоразбирање.

Мислењето е „јавно“ на три начини: „се однесува на јавни прашања; се наоѓа во јавниот домен; и го произведува јавноста, т.е. приватните граѓани кои стапуваат во интеракција во јавната сфера“.

Јавната сфера игра улога на посредник помеѓу општеството и државата, во кој јавноста се организира како носител на јавното мислење.