казан (имн.) - и (сврз.)

Во „Дом, смештај и исхрана“, на висока позиција - да лупи компири и кромид и да мие казани и лонци.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Па здраво, попе, му рекоа. Овде јадеме од казан и не се молиме пред легнување.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)