камен (имн.) - сум (гл.)

И тогаш сите камења сум ги клоцнала, почнаа да се тркалаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме оплакува Мајка Додека сите вие пред прагот Со свиено колено Чекате да излезам и да ви речам: Овој облак од истрошен камен сум Јас Со зачувано Јас-тво Во самица.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
- Јас не можам, - рече Шишман. - На камен сум седнат.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)