камен (имн.) - си (зам.)

Овде секој камен си ја носи својата мисла, времето е нагрнато со камена кошула, секој камен наследува камен, се крепи како камен додека најсетне не папса од толку многу помнење.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Се качив и видов со свои очи: секој камен си имал срце и во срцето на секој камен си имало молња, за секој случај.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Камења си одбра најубави: без жили, без дамари, без шуплинки, да бидат трајни, да му одолеат на времето.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)