камшик (имн.) - во (предл.)

Танаско и Друже Србине како пердув да креваат, веднаш го сместија сандакот со дедо Костадин во колата и Тарзан не чека некој нешто да му рече, туку пукнува со камшикот во воздухот и коњот тргнува.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Додека така ја креваа вреќата, додека седеа една крај друга на штицата горе во запрегата со камшиците во рацете, знаеше да ѝ дошепне Ми жента е кту нивта, шо да брцниш у неа ки никне! или надвикувајќи го свирежот на ветрот То шо никнува и да умјаса на таткото, душта може уд мајкта да а има!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)