капела (имн.) - во (предл.)

Во Бугарија дошла од Кашмир каде што, според преданието, некоја индиска принцеза се капела во базен сиот опсипан со ружи...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Или да отвори приватни гробишта за миленици, со капела во кои би се пуштале пригодни песни за една таква, тажна пригода, на пример песнички во кои се велича верноста на песот и милозвучниот глас на папагалчето, и би се раздавале коски и мешани зрна со сипа за душа.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Па потем, незаборавната симфонија од бои на Светата Капела во Париз, со најголем број витражи во светот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
До дворецот имаше и една капела во која живееја двете кози.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ги поведе во јужниот дел и им ја покажа ниската капела во која е гробот на свети Наум со неговите мошти, како и самицата во која се лечат болни. Полковниците гледаа со интерес.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Дали се капела во млеко? Откаде му такво сеќавање?
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Таа, Шава, кога ќе опустела чергата, се слекувала и угул гола се капела во вирот, во најдлабокото.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)