кат (имн.) - седи (гл.)

На долниот кат кафеаната „Руски цар“, на горниот, куплерајот Градина на среќата, а покрај скалите, што водат на катот седи татко ти изнареден со сите оние медали од левата мишка па сè до под грлото.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тој се сврти и дури сега забележа оти во најтемниот кат седеше една баба.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)