Петтата категорија им припаѓа на новопечените лешпери и богаташи, односно такозваната бизнис- шалабајзер елита кои се во директна спрега со овие од првата категорија, а нивната главна особина им е што е можно повеќе луѓе да излажат во текот на денот и секојдневно да напраат по некоја дубара за да дојдат до што е можно поголем профит за себе притоа уништувајќи сè што им стои на патот.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Седмата категорија им припаѓа на месарите и месарките, односно на луѓето кои се дел од квази уметноста односно естрадните певачи и певачици кои продаваат месо, гз и месни производи само да се одржат што е подолго во живот (се разбира има и вистински уметници ама нивниот процент е 0,5 %).
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Доколку на странците од овие категории им престане работниот од- нос, но не по нивна вина, тие имаат право да се заведат во евиденција- та на невработени лица во Агенцијата за вработување на РМ (чл. 12).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Четвртата категорија им припаѓа на старата гарда, односно на геријатријата и паразитите во општеството кои со разноразни мижибутај протекции се дочепале до борилачки или лажни инвалидски пензии.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Но на многу философи идејата дека некој може да се држи до гледиште кое што не се вклопува во овие категории им изгледа несфатливо” (стр. 15).
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)