кајмакам (имн.) - се (зам.)

„Знам да клањам“, збунето се насмевна тој. „Да клањаш?“ Кајмакамот се искокоте. „Бак анасана, а знаеш ли да се крстиш?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Дојди, момче! Арсо пристапува напред. Кајмакамот се поткренува од столот и Арсо сеќава скокоткање по образот и топол допир на влажните усни.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)