клир (имн.) - не (чест.)

Многу тажни лица, многу и лажна тага, многу и отворена веселба.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Клирот не може да се пожали: приходи. Но мирисот, мирисот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)