клисура (имн.) - тесен (прид.)

Самотија бедна, со скршено срце, во клисура тесна, јас плоштад ќе градам со светулки од звездени јата и фенерот згаснат во ноќта ќе свети, деновите јадни вжарената топка, посилно ќе светка, потопло ќе грее...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Чудни растенија на голема висина, уши на планината моќна, сведоци разгранети, и парпрати зелени само, клисура тесна и река брза, бесна.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)