Ќе седи тогаш на клупата под маслинките, се опрел со лакти на колена, ги пребира килибарните броеници, - старче со провиснати мустаќи, наклапушено со паларија што се чини секогаш понова од алиштата што ги носи; ќе си седи и го задоволува својот навик да ја гледа убавината на тукушто подраснати девојчиња, цврсто стегнати во црни гимназиски кецели со бели околувратници.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Соколе веќе седеше
на клупата под маслинките.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Иако со часови го чекаше на клупата под зелениката во паркот, средбата не се случи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
А тој чекајќи ја на клупата под зелениката во паркот зад стадионот, уште од далеку ја забележа нејзината неизбежна среќа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Паркот и клупата под зелениката оживееја пред нејзините очи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
На клупата под старата цреша цигарата ја пушеше на голо, без кафе и пријателки.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Дождот сѐ повеќе се засилува, но Богдан не станува од клупата под борот, пробивајќи се низ короната му паѓаат јадри капки на главата и плеќите, му ги пробиваат алиштата и му ја влажнат кожата ширејќи му благи трпки по телото.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Седи Богдан на клупата под борот: во албумот отворен во скутот ја гледа сликата од синот.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
И сега работејќи во градината, почесто седнува на клупата под него и гледа голем дел од короната се исушил.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Покрај оградата имаме една закржлавена дудинка; си поседувам таму на клупата под нејзината скржава сенка.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Почнав за психо-вежби да го користам и секојдневното излегување во дворот на клупата под сенката на закржлавената дудинка покрај улицата.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Се вратив назад на клупата под дудинката.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)