Сѐ што дотогаш сум напишал за секунда станува поништено, или, поточно, како да е фрлено в море. 4Како се раѓа идејата за некоја книга или статија? 4Еден вид на животински инстинкт тежнее кон присвојување на нешто што секогаш, секогаш доаѓа од некој надворешен предизвик.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Потоа заборавам речиси на сѐ, бидејќи таа “внатрешна” принуденост завладеала со мене, ме покорила. 38 Margina #11-12 [1994] | okno.mk 4Ја споменувате внатрешната принуденост.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога ќе откриеше некоја книга или некој ракопис, во својата библиотека, кои ги сметаше заборавени засекогаш, Татко почнуваше да им зборува на своите книги, како да беа живи суштества.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Па сепак, да не се мери во грамови, филџани или врвови на ножеви, да не се гледа во книга или на часовник.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Му стануваше јасно дека тоа не беше вообичаена пасија за собирање книги или поштенски марки, дури и играње покер, туку се работеше за возвишена цел.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Башка повеќе жежи затоа што „културата“ (во чие опкружување се обидува да дише на шкрги и да биде одвај видливо, ко Челичната Шепа, ова ситно, наказно телце по име Маргина/ Темплум, некакво си хибридче од пар култури, и затоа опасно) речиси дека е на ниво на племенска култура, без критериуми, релации, фидбек, самопрогласена, самобендисана, без најобична рецепција (а камоли „критична“!), култура во која бавењето со книги или е работа на примитивни социјалистички профитери- гребатори или најцрн идеализам кој за кратко време ишмукува толку што човек се претвора во школка, во ехо на згазен молител.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Се надевам, зашто јазикот е озонски слој за душата, и ние го проретчуваме на сопствена одговорност, доведувајќи се самите во опасност. Sven Birkerts, Boston Review 76 Margina #1 [1994] | okno.mk СКАНИРАЊЕ НАСПРОТИ ЧИТАЊЕ Отворете книга или часопис и сте создале екран зад кој можете да се криете.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Оној нож од моето детство и пробиената ленена кошула е секако само некоја слика од книга или од нечиј далечен филм.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ако не плампоти ламариненото ќумбе, го разгорувам со неколку дрвца и се нурнувам или во учебник или во книга или запишувам по нешто во Дневникот.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Размислував, по враќањето, поттикнат од вашето писмо, да одговорам со нова книга или со продолжение на Времето на козите: што се случи со моите кози?
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Трагав по било какви книги или записи кои ќе сведочеа за неговите врски со амбасадорот Фетхи Беј Окјар.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ова беше уште поочевидно во раната фаза на нивната работа, кога се испраќаа себеси надвор во светот во мали делчиња, на пр. како разгледници, книги или филмови, малечки сувенири, потсетници за нивното постоење.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Иако Жилберт&Џорџ ја нагласуваат употребата на боја како револуционерно продирање, мошне копирано во рекламирањето и модата, таа не го продолжува неопходно нивното само- истражување.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Ние децата го гледавме како си заминува, по долгиот разговор со татко ми, но и со некоја книга или записи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Седи покрај работната маса, ја разгледува книгата; веројатно истата онаа за која сношти зборуваше како за раритет; како за скапоцена посебност; го потсетувала на древните свети книги или записи што, случајно втасале до нас од некое неодредено време па оттаму и сите оние нејасни претпоставки во толкувањата.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Така придонесот на Мајка во балканската историја останува единствен, него не ќе го најдете ниту во една победничка книга или во некој учебник на која било држава на Балканот…
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во постапката за обезбедување судот може да определи само едно од средствата определени со овој или друг закон (чл. 9, ЗОП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
За обезбедување на парично побарување може да се дозволи секоја мерка со која се постигнува целта на таквото обезбедување, а особено: (а) забрана на должникот да располага со подвижни предмети, како и чување на тие предмети; (б) забрана на должникот да ги отуѓи или оптовари своите недвижности или стварни права кои врз недвижноста се запишани во негова корист, со прибелешка на таа забрана во јавна книга или да ги даде под закуп; (в) забрана на должникот да продава хартии од вредност и удели; (г) забрана на должниковиот должник да му исплати на должникот побарување или да му предаде предмети, како и забрана на должникот да прими предмети, да наплати побарување и да располага со нив и (д) налог на носителот на платен промет на должникот или на трето лице, по налог на должникот, да не дозволи од должниковите сметки исплата на паричниот износ за кој е дозволена привремена мерка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)