Таквата политика на Сарафовиот комитет ги заострила односите со Делчев и Ѓорче Петров и со Организацијата и подоцна довела до полн раскин и до отворена конфронтација меѓу Врховниот комитет и Револуционерната организација.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
4. Комитетот ги смета како непријатели не само турските власти, но и сите оние лица што на било кој начин му пречат на неговите работи и посредно или непосредно му нанесуваат штета на народот и на неговото ослободително дело;
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)