конзул (имн.) - во (предл.)

Подоцна, дури и помалите, штотуку ослободени балкански земји, испраќаа свои конзули во овој град.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Прв британски конзул во Македонија бил Леонард Артур Скоуп (Leonard Arthur Scopes) од 24 јуни до 17 октовмри 1945 година. 315 PRO WO 202/168. 316 PRO WO 202/370. 317 Ibidem. 318 PRO WO 204/9677. 319 PRO WO 202/168. 320 PRO WO 202/370. 321 PRO FO 371/43739 R 21785.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
27. А.А.Ростковски (1860-1903) беше руски конзул во Битола од 1895 год.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
При надворешното пријателство на Русија, тие не можеа да се примират со мислата зошто руските конзули во Македонија да ја подржуваат српската пропаганда таму.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
77. Мих. Г. Ристиќ – тогаш српски генерален конзул во Битола.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
33. В.Ф. Машков беше руски конзул во Скопје до крајот на март 1903 год.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тоа, се разбира, не може да се провери на страниците на „Цариградски весник“ каде што Никола Поцо имал свои пријатели и каде што, по линија на таканареченото доброчинителство, можел да има поддршка, туку во еден друг документ објавен во зборникот „Документи за историјата на трговијата на Европска Турција“ од страна на грчкиот конзул во Трст во тоа време по име Адонис Гленди.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Во својата работа заговорниците собирале оружје, муниција, формирале кружоци, а за својата работа го информирале и рускиот конзул во Битола.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во пролетта 1881 османлиската власт во Битола успеале да го откријат заговорничкиот кружок во Крушево и Охрид, а потоа и раководителите на прилепскиот кружок.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Ова предизвикало големо незадоволство кај народот и неодобрување од страна на “најзаинтересираните“ конзули во Скопје - рускиот и австро-унгарскиот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
И другите конзули во Солун се служат со претпоставки кога го определуваат бројот на убиените и масакрирани Македонци.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Било крајно некоректно што, само за да му се помогне на султанот и да се оправда неисполнувањето на февруарските реформи од негова страна, одговорни за солунските атентати да се прогласуваат рускиот конзул во Бугарија Бахметев и бугарскиот кнез Фердинанд.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Според статистиката на францускиот генерален конзул во Солун Стег, градот на преминот во XX век броел околу 120.000 жители, од кои околу 70.000 Евреи.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Се повторило она што се случило во 1876 година, кога на жесток начин од фанатизираната муслиманска маса биле убиени германскиот и францускиот конзул во Солун.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
„За напад на магазинот на барут не може да станува збор“ - пишува Мих. Ристиќ, српски генерален конзул во Битола.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Рускиот генерален конзул во Солун, по налог на својот амбасадор од Цариград, отишол специјално во Скопје да бара од Хилми-паша да им препорача на валиите повеќе умереност и да го наговори да се откаже од својата намера за протерување на сомнителните лица без да им се суди.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Кога рускиот и австро-унгарскиот конзул во Скопје го посетиле затворот, констатирале дека тој бил пренатрупан со затвореници.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
И покрај фактот што во Битола сите знаеле148 дека Организацијата не испукала ниту еден куршум, не нападнала ниту еден Турчин, значи не дала ниту еден посериозен повод за битолските колежи (по примерот на Солун), генералниот инспектор на трите вилаети (Солунски, Битолски и Скопски) Хилми-паша, чие седиште тогаш било во Скопје, пред рускиот конзул во Скопје и пред дописниците на „Будимпештански Хирлап“ и „Манчестер Гардијан“ ја дал следнава неточна и тенденциозна изјава: „Околу пладне (на 6 мај) во Битола на повеќе места во чаршијата се пукаше против Турците.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Уште во почетокот на април 1903 година, дваесетина дена пред атентатите, грчкиот конзул во Солун Евгенијадис го известува министерот за надворешни работи во Атина за гласовите што се шират во градот дека по неколку дена ќе бидат предизвикани безредија во македонската престолнина.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
121 Хр.Коцев,52. 122 Истото, 54. 123 П.Шатев, 365. 124 П. Шатев, 386; Македоника, 76; цитираниот извештај на францускиот конзул во Солун од 7 мај 1903. 125 Makedonika, 79. 126 Истото.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Францускиот конзул во Солун во своите извештаи до Делкасе од 7 и 13 мај укажува на “пренатрупаноста“ на затворите со уапсени егзархисти од сите социјални средини.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
„Пред вратата на Отоманската банка - пишува италијанскиот генерален конзул во Солун Ди Ревел - застана една кола, од која слегоа многу луѓе придружени од други и, симулирајќи дека се расправаат меѓу себе, го убија стражарот и двајца ноќни чувари.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во Меморандумот британскиот конзул дал "јасни податоци за македонското прашање, како и целите на различните македонски групи, главните лидери и статистика за населението и религијата на територијата која е предмет на разгледување".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Од своја страна, А/Д1 во својата кореспонденција со Ц/Д се осврнува и на Меморандумот доставен до нив од британскиот конзул во Скопје, Томас, а во кој, меѓу другото, бил даден и осврт за македонското прашање.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Бил конзул во Канада и амбасадор во Боливија, Перу и во Бразил.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)