корен (имн.) - изртува (гл.)

Од камените плочи на вечните корења изртува листот на времето Рабови од пепелиштата на златото Скршени гранки со печат од зелено Сјајните врвови на кругот плачат да не капи восокот по лицето на денот Гнилите камења ја сонат сказната за црните мостови на громогласноста.
„Чекајќи го ангелот“ од Милчо Мисоски (1991)