корен (имн.) - ќе (чест.)

4. ТРЕВАТА ЈА ПАСАТ, КОРЕЊАТА СИ СТОЈАТ - затоа и веруваме сѐ во идната пролет: белки врз некој корен ќе израсте билка, која за стоката трње, за луѓето цвеќе ќе е в поле...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Ја претчувствувале главата пред жртвеникот на прегладнетоста: пред пенливи ноздри виси побелен јазик и се допира до нејака тревка; тоа е преживарска смеа над човечка алчност - лапајте и цицајте крвца, еднаш билјето со корен ќе ја смукаат и вашата крвца.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Од мојот корен ќе заврзе друг ќе вишне вишно.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
„Од корен ќе ве сотреме...!“ „Не можете, капетане... Коренот ни е длабок...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
При слабата светлост не можеле да видат дали чудесниот цвет во окото на животното свенал, само знаеле дека едниот рог се замрзнал со врвот в земја и дека нозете останале неподвижни.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но, забавените движења јасно покажуваа дека болеста веќе заорала длабока бразда, пуштила семе и само беше прашање на време кога корењата ќе се рашират по нејзиното кревко тело.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се виде: ќе нѐ корне болеста, од корен ќе нѐ корне, ќе нѐ треби.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)