кошула (имн.) - ѝ (зам.)

Се завртува ли со тилот кон гостите и се наведува ли да ги наполни чашките од ѓумот, кошулата ѝ се крева и над аловите чорапи и се прогледуваат белите жили под колена. А Бојана отиде уште подалеку: нарочно го разлабави гушалчето и под гушниче ѝ се прогледаа краиштата на градникот, па се прави да не сеќава.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ленената кошула ѝ ги креваше бујните гради, а меките, влажни усни ѝ блестеа во мракот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)