Специфичниот хардвер најпрво наречен ВР комбинира две мали 3-D стереоскопски оптички дисплеи или „eyephones”, една Полхемусова направа за главата поврзана со мониторот, и ракавица или прирачна направа која дава повратна спрега така што корисникот може да манипулира со објектите перципирани во артифициалната средина.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Кај другите, тоа е сведено само на една непокриена, разголена, која дава и кога никој не ѝ бара, а препораката од црквата преку ден да се жестиш и да се жолчиш колку сакаш, ама навечер да се смириш во креветот, ја прекршуваат токму иноваторите на нови и нови невести.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Тоа е моделот за виртуелна реалност на Сатерленд, Фишер, Фарнес и Брукс, пред кои терминот виртуелна реалност не постоеше бидејќи немаше хардвер ниту софтвер што го носеше тоа име.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)